W tej metodzie język traktowany jest jako narzędzie komunikacji. Metoda ta kształci wszechstronną sprawność językową, a celem nadrzędnym jest opanowanie umiejętności mówienia.

Podstawową techniką jest praca w grupie lub parach, ponieważ uczniowie powinni jak najwięcej współpracować i rozmawiać ze sobą; często proszeni są o odgrywania scenek, dialogów, a na lekcjach używa się autentycznych materiałów do słuchania i czytania.

Nauczyciel tworzy sytuacje sprzyjające do mówienia. Uczeń musi być aktywny. W czasie zajęć język ojczysty stosowany jest sporadycznie.